Winchester more than a Legend

Winchester Repeating Arms Company, vaak kortweg Winchester genoemd, is een zeer bekende Amerikaanse fabrikant van vuurwapens, munitie en herlaad componenten. Winchester werd in 1865 opgericht door Oliver Winchester en was sindsdien gevestigd in New Haven in Connecticut, Verenigde State.

Het begin

Oliver Winchester (1810 – 1880) is begonnen met een kledingfabriek in New York en in New Haven, Amerika. Tijdens deze periode ontdekte hij dat Smith & Wesson grote financiele problemen verkeerde door hun nieuwste pattenten van vuurwapens, Oliver zag hierin grote mogelijkheden en besluit samen met anderen investeerders om Smith & Wesson financieel te ondersteunen en koopt grote hoeveelheden aandelen en S&W wordt in 1850 omgedoopt naar Volcanic Repeating Arms Company. In 1857 positioneerde Oliver Winchester zichzelf als de belangrijkste aandeelhouder en verhuisde met Volcanic Repeating Arms Company naar New Haven en veranderde hij naam naar New Haven Arms Company. De verhuizing bezorgd veel problemen met de productie en gewenste kwaliteit wordt langer niet gehaald, Smith & Wesson gaat onafhankelijk verder met de productie van revolvers en Oliver Winchester erft hiermee een briljante engineer “Benjamin Tyler Henry” die blijk een onschatbare waarde te zijn en verbeterd het huidige repeteergeweer op diverse punten. Door het grote succes krijgt Tyler Henry pattent op zijn ontwerp en is nu beter bekend als het “Henry Rifle” waarvan in 6 jaar tijd ongeveer 12.000 stuks van zijn geproduceerd bij New Haven Army Company.

Winchester Model 1866

The Gun that Won the West

In 1865 reorganiseerde Oliver Winchester de New Haven Army Company en onderging een naam wijziging naar Winchester Repeating Arms Company, Oliver nieuwe ontwerper Nelson King’s komt met een verbeterde versie van de Henry Rifle, de “Winchester Model 1866” het eerste officele geweer van Winchester dat is staat was om de Henry Rifle direct van zijn troon te stoten. Het model 1866 wordt het beroemste model van Winchester (ontworpen in 1866), een geweer dat de schutter door het op en neer halen van de trekkerbeugel steeds een nieuwe kogel in de kamer kon drukken. Hierdoor kon men 12 schoten achter elkaar vuren zonder te hoeven herladen, dit is gelijk aan de Henry Rifle. Hiermee was Winchester de eerste wapenfabrikant ter wereld die op grote schaal repeteer geweren ging maken. De Winchester 1866 was het meest gebruikte geweer uit de tweede helft van de 19^e eeuw en eerste helft van de 20^e eeuw. Mede door de vele westerns films groeide het wapen uit tot een icoon van het wilde westen. Een bekend gezegde over het model 1866 is: “The Gun that Won the West” is binnen de Amerikaans grenzen zeer bekend.

John Browning

Aantal jaren later lukt het Winchester om eindelijk met een gedegen opvolger te komen van het model 1866, het model 1873 met het kaliber 44-40 WCF, die al snel een opvolger kent met het model 1876, de 1876 is vergeleken met zijn voorgangen is uitgerust met een langere kogelloop en leverbaar in diverse kalibers, zoals de; .45-60 WCF, 45-75 WCF en de 50-90 WCF. Toch is men bij Winchester niet tevreden met de komst van het Model 1876, de Amerikaanse overheid heeft als standaard kaliber de 45-70 die ontworpen is door Springfield voor hun Model 1873 (beterbekend als de “Trapdoor Springfield”). Om toch aan de gestelde eisen te kunnen voldoen van de Amerikaanse overheid, gaat Winchester een samenwerkings verband aan met Browning en snel begint Winchester met de productie van het Winchester Model 1886 met het kaliber 45-70 die is ontworpen door John Browning.

Op 11 december 1880 sterf Oliver Winchester waarna zijn zijn zoon William Wirth Winchester de nieuwe eigenaar wordt, echter William sterft 4 maanden later aan tuberculosis. De vrouw van William, Sarah Winchester gelooft dat hun familie is vervlookt door de geesten die zijn gedood door een Winchester geweer, ze verhuisd naar San Jose, California en begon aan de bouw van het beroemde “Winchester Mystery House” met als bedoeling alle geesten een rust plaats te geven.

John Browning begon in 1883 een samenwerking met Winchester Repeating Arms Company om diverse modelen te gaan ontwerpen, zoals onderanderen de modelen; Model 1885, Model 1887, Model 1897 en nog vele anderen. Begin van de 20^e eeuw zal Winchester Repeating Arms Company meer en meer concurrentie ondervinden van diverse ontwerpen van John Browning die onder licentie bij verschillende andere vuurwapen fabrikanten wordt geproduceerd. Winchester Repeating Arms Company eigen ontwerpers gaan hard aan het werk om met een concurende vuurwapen op de markt te komen, en niet zonder succes. Met onderanderen het Model 1903 .22 Rimfire en Model 1911 SL Shotgun. Later zou het Winchester Model 1912 shotgun in gebruik genomen worden door het Amerikaans leger in de periode van de 1^ste & 2^de wereld oorlog en Vietnam oorlog.

Winchester Model 1876

1^ste Wereld Oorlog

Winchester Repeating Arms Company was tijdens de 1^ste wereld oorlog de grootste producent van de Lee Enfield P14 & P17. Medio 1914 begon Winchester samen met Remington en Eddystone met de productie van de Lee Enfield Pattern 14 (Beter bekend als de P14) met een totale productie van 1.235.298 stuks, het is een zeer accurate vuurwapen met het kaliber .303 British, de P14 is speciaal in productie genomen voor het Engelse leger, dit ter vervanging van de SMLE No.1, de SMLE No.1 is nooit officeel vervangen maar in combinatie met de P14 als standaard geweer gebruikt. Na 1918 zijn veelal van de P14 omgebouwd naar een Sniper Rifle (P14 MK2), doordat de aanlevering van een degelijke scope nagenoeg niet mogelijk is geweest, zijn de meeste P14 MK2 voorzien van een Parker Hale vizier type 5B. Tijdens en na de 2^de wereld oorlog wordt de P14 MK2 in gebruikgenomen door de Engelse ”Home Guard”. De P17 is bijna identiek aan de P14, echter met een groot verschil; dat de P17 enkel geproduceerd is in het kaliber .30-06, deze is kaliber wijziging was noodzakelijk zodat het Amerikaans leger de P17 in gebruik namen voor de 1^ste & 2^de wereld oorlog, de totale productie aantallen van de P17 zijn 2.193.429 stuks.

Winchester Enfield Pattern 14 MK1

De productie van het model “Springfield 1903” geweer zou voor Winchestrer geen grote bekendheid krijgen, deze wordt door Winchester in zeer kleine aantalen geproduceerd en enkel voor de civiele mark. Het model 1918-BAR machine geweer (Browning Automatic Rifle) met onderandere het kaliber .30-06,  .303 British en .50 geeft voor Winchester buiten de Amerikaans grenzen niet veel bekendheid. Winchester Repeating Arms Company was nouw betrokken bij het verbeterde ontwerp van de M1918A1 en A2. Winchester heeft een experimentelen versie uitgebracht van de M1918, deze was voorzien van een Bajonet fitting waarmee een type bajonet M1917 aan gemonteerd kon worden, echter deze is nooit officeel in gebruik genomen. Tussen de periode 1918 en 1919 produceerde Winchester Repeating Arms Company in totaal 47.123 stuks van de M1918A1 BAR.

Winchester M1918A1 BAR

2^de Wereld Oorlog

In het jaar 1938 komt: “Ordnance Department” bij verschillende wapenproducenten binnen met de vraag om een licht-gewicht-geweer of een Karabijn te gaan ontwerpen en produceren voor de Amerikaanse strijdkrachten. Rond 1940 werd pas echt duidelijk wat de gestelde eisen waren voor een nieuw standaard licht-gewicht-geweer conform de Ordnance Department, het nieuwe ontwerp moest voldoen aan het nieuwe kaliber .30 Carbine (een smalle uitvoering van de .375 magnum). Winchester heeft aanvankelijk geen intresse getoond om een Karabijn te gaan ontwerpen, ze waren druk bezig in de ontwikkeling van de .30-06 Winchester M2 geweer. Die ontworpen werd door Jonathan “Ed” Browning, een broer van het beroemde wapen ontwerper John Browning. Nadat Jonathan op Mei 1939 is overleden, wordt ex-gedetineerden David M. Williams aangenomen als nieuwe ontwerpen bij Winchester Repeating Arms Company, David was veroordeeld voor moord en “Moonshiner”, tijdens zijn gevangenschap ontwerpt hij de “Short Stroke Gas Piston” systeem voor onder anderen een Karabijnen automatisch te kunnen laten reperateren. Winchester hoopte dat David Williams het .30-06 Winchester M2 ontwerp van Jonathan Browning kon voorzetten. Exact 2 jaar na het overlijden van Janathan Browning kwam David Williams eindelijk met een compleet nieuw ontwerp van de .30-06 Winchester M2 die bijna gelijk is aan de M1 Garand. David wist van het vorige ontwerp van Janathan het totaal gewicht van 4.3kg. terug te brengen naar 3.4kg.

Na de eerste serie van prototypes moet Ordnance Department helaas concluderen dat hun project voor een nieuw licht-gewicht-geweer, geen enkele prototype voldoet aan de gestelde eisen van Ordnance. Winchester presenteerde met volle trots hun .30-06 Winchester M2 prototype aan de Ordnance Department, met als doelstelling om de M2 geweer te gaan examineren. Majoor René Studler was van mening dat het M2 ontwerp van Winchester perfect zou zijn wanneer deze compacter in formaat is en tussen de 2.0kg en 2.2kg zou wegen.

Het eerste model was binnen 13 dagen ontworpen door William C. Roemer, Fred Humeston en nog drie andere Winchester ontwerpers met supervisie van Edwin Plugsley. Het essentelen idee kwam vanuit de .30-06 M2 ontwerp, met een trekkergroep van het Winchester model 1903 en in kleine lijnen een basis van de M1 Garand. Na diverse testen in augustus 1941 komt het Winchester ontwerp team met verschillende verbeterpunten, David C. Williams maakte het uiteindelijk prototype compleet, het 2^de prototype voldoet aan alle gestelde eisen van de Ordnance Department en wordt in Septermber 1941 overhandigd aan de Ordnance Department. 1 maand later oktober 1941 komt er vanuit Ordnance Department een 100% goedkeuring van het ontwerp, genoemd: U.S. M1 Carbine, caliber .30 carbine.

                Winchester M1 Carbine

De totale M1 Carbine productie is 6.500.000 stuks waarvan Winchester 828.059 stuks van produceerd vanaf 1942 tot en met 1945. Aan het project hebben 8 wapen producten aan deelgenomen, zoals onderanderen General Motors, IBM, Underwood en Rock – Ola. De M1 Carbine is het meest geproduceerde handvuurwapen in 4 jaar tijd en wordt over de hele wereld gebruikt bij diverse overheden, veel van deze landen maakte de M1 Carbine als standaard geweer binnen hun politie korpsen of leger eenheden. Anno 2010 is de M1 Carbine nog een standaard geweer bij de politie in Brazilië en heeft Zuid – Korea nog 750.000 M1 Carbines op voorraad liggen voor hun militaire reservisten.

M1 Garand

De moeder van alle militaren geweren; de M1 Garand is oorspronkelijk ontworpen door John C. Garand, hij was werkzaam bij Springfield Armory. Winchester Repeating Arms Company is in 1942 aangesteld als officeel producent voor de M1 Garand in het kaliber .30-06, samen met Springfield Armory, Winchester produceerde maar 65.000 stuks van de M1 Garand. Aanvankelijk zou Winchester veel meer produceren, maar doordat ze een frees bewerking hanteerde op hun trekker mechanisme, deze productie wijze veroorzaakt veel vertraging en daardoor was Winchester veelal niet in staat om tijdig compleet schietklaar M1 Garand’s te leveren. Bij Springfield was men al tijdig overgegaan naar het hammer bewerking van hun M1 Garand onderdelen. Veel Winchester M1 Garand’s zijn uiteindelijk aangeleverd met trekker behuizingen en kogellopen van Springfield Armory. De M1 Garand werd in 1942 compleet ingebruik genomen door het Amerikaanse leger, ook de Engelse hebben serieus overwogen om ook gebruik te gaan maken van de M1 Garand, dit ter vervanging van de Lee Enfield No. 1 MK.III, echter de M1 Garand kwam niet goed uit de test bij “moderige” omstandigheden. Na de 2^de wereld oorlog stopte Springfield en Winchester met de productie van de M1 Garand en richte zich volledig aan de opvolger, de U.S. M14 Rifle. De M14 heeft meer vuurkracht dan de M1 Garand en zou accurter zijn, alleen de productie van de M14 was veel langer dan ze verwachte bij Springfield en Winchester, daarbij is de betrouwbaarheid van de M14 nog niet waar het moet zijn. De Amerikaanse overheid neemt tijdens de Vietnam oorlog de beslissing om terug te gaat naar de M1 Garand en de M1 Carbine die vervolgens in een zeer korte termijn zijn vervangen door de M16A1. Het M14 geweer en later ook de M1 Garand zijn voorzien van het kaliber .308 Winchester.

Winchester M1 Garand

Winchester U.S. M14 Rifle

.308 Winchester Bullet

Winchester dat is overgenomen door Olin Corp. en daarbij nu een dochteronderneming is geworden van Olin Corp., ontwerpt een nieuw patroon; de .308 Winchester, dit kaliber commerciële variant van het militaire 7.62x51mm NAVO kaliber. In 1952 bracht Winchester het kaliber .308 Winchester op de markt, in 1954 standaardiseerde de NAVO het 7.62x51mm kaliber. Sindsdien groeide wereldwijd het .308 Winchester kaliber uit tot een van de meest populaire jacht- en sportkalibers. .308 Winchester is ook een veelgebruikt kaliber bij de militaire en politiescherpschutters. Door zijn relatief korte huls is het .308 Winchester kaliber bijzonder geschikt voor geweren met een kort grendelsysteem.

.308 Winchester (7.62x51mm NAVO)

Het “echte” Winchester is opgehouden te bestaan

In het midden van de jaren ’50 onderging Winchester een groot management wijziging en die leide in medio 1964 tot een uitgebreid en uiterst controversieel herontwerp van hun vuurwapens. Dit wordt door vele kenners beschouwd als het jaar dat de “echte” Winchester is opgehouden te bestaan. De nieuwe “pre-64” geweren waren voor de toenmalige markt veel te hoog geprijst en men zag de verkoop aantal fors dalen. In de jaren ’70 probeerde Winchester nog hun reputatie te reden met de komst van de SuperX1 halfautomatische shotgun, die geproduceerd werd naast de pre-64 lijnen, echter ook deze productiekosten bleek weer onthoudbaar hoog.

In 1980 word het bedrijf opgesplitst in diverse delen en vervolgens verkocht, de naam Winchester is gebleven voor het maken van munitie, deze afdeling was helaas de enige winstgevende voor Winchester. Het vuurwapen afdeling en de New Haven fabriek zijn verkocht aan U.S. Repeating Arms, die jaren lang worstelde met hun aandeelhouders, diverse eigenaren en management teams dat uiteindelijk heeft geresulteerd dat in 2006 wordt aangekondig de fabriek in New Haven te sluiten. In het zelfde jaar op 15 augustus, komt de eigenaar van Winchester handelsmerken “Olin Corporation” met een aankondiging dat ze een licentieovereenkomst hebben gesloten met Browning, die op hun shotguns en jachtgeweren gebruik mogen maken met de naam stelling “Winchester”. De gesloten fabriek in New Haven wordt niet meer geopend, de voormalige licentiehouder U.S. Repating Arms en Browning worden vervolgens dochterondernemingen van FN Herstal in Belgie. In 2008 komt FN Herstal met een aangekonding de productie van de Winchester model 70 te hervatten in haar fabriek te Columbia, SC. U.S.

Winchester Model 70

Geschreven door: John Rycerz